مهدی باوران

تابحال به این دو فکر کردید؟??

طوبی لمن ذل فی نفسه

خوشا بحال کسی که خود را کوچک میشمارد…

(حکمت ۱۲۳ نهج البلاغه)

من هانت علیه نفسه فلا تامن شره

هرکس نفس خود را پست گردانیده از شرش در امان مباش

بالاخره خودم را کوچک و ذلیل بدانم یا ندانم؟؟؟

اما وجه افتراق؛

آنجا که گفته نفس خود را پست بشمار یعنی تکبر مکن و خود رااز بقیه بهتر ندان ولو اینکه مقامات بالا باشی مبادا نفست سرکش شود و از عبداله بودن خارج

مگر نه اینکه حضرت موسی علی نبینا و علیه السلام خود رااز سگی خوار راهم بهتر نمیدانست

موسایی که کلیم الله بود و چه حجمی از قرآن به ماجراهای او پرداخته…

مگر نه اینکه ابلیس از شیاطین خود رااز آدم بهتر دانست و بااین تکبر و سجده نکردن از اعلی به اسفل افتاد

اما آنجا که میگوید نفست را گرامی بدار و کوچک مکن و اهانت مکن چطور؟

یعنی بدان سرشت تو را پروردگارت ربک الاکرم آفریده و چون او والاست نفس تو هم والا مقامست که نباید باگناه کردن به او بی احترامی کنی و این نفس الهی راهمواره محترم شمار و امانتدار خدا باش تاوقتی جان به جان آفرین تسلیم نمایی و امانت را ادا کنی حق امانتش را

شادی روح امام و شهدا صلوات

تاسوعای سال۹۹